De Japanse duizendknoop is een diepwortelende vaste plant met lange holle stengels van 0,5-3 m lang met zijtakken en 5-12 cm grote bladeren eraan. De plant vormt stevige wortelstokken. Zie ook het NPO programma De kennis van Nu en de podcast Amersfoort wil niet wijken voor agressieve woekerplant. Informatie voor Amsterdam vindt u op de website van Amsterdam met hier ook op de kaart gemelde plaatsen.
In onze wijk kom je hem tegen op het Meibergpad op de helling bij milieupunt en langs de afrit naar het boodschappencentrum Holendrecht.
De gemeente Amsterdam en dus ook ons groenbeheer zijn er nog niet zo mee bezig. Ten onrecht. Wellicht een onderwerp dat het bestuur van de Laagbouw kan aankaarten bij de gemeente.
In de winter sterft de plant bovengronds af. In maart en april schieten de stengels relatief snel uit de grond, tussen de verdorde stengels van het jaar ervoor en ontwikkelen zich lichtgroene bladeren op regelmatige hoogten op de stengel. De jonge stengel is vrij buigzaam, later wordt hij dikker en krijgt wat rode spikkels. De planten groeien zonder ondersteuning tenminste een meter hoog. De stengel is opgebouwd uit holle compartimenten, zoals bij bamboe. Op de grens tussen twee hiervan bevindt zich een knoop waaraan zich een zijtak en een blad bevinden. Ook de zijtakken zijn op deze wijze verder onderverdeeld. De wand van de stengel bestaat uit twee delen. Een dik deel dat groen is en voor de stevigheid zorgt, en een doorzichtig vlies met rode vlekjes. Gezamenlijk ziet de stengel er dan groen uit met rode vlekjes.
De plant bloeit in augustus en september met crèmewitte, soms witroze, bloemen.
De vruchten zijn roodachtig en hebben een vliezige zoom of vleugel om de vruchten.
De plant groeit in groepen op voedselrijke vochtige bodem (zoals langs beken en op rivieroevers) bij voorkeur in de volle zon, maar schaduw wordt goed verdragen.
Invasieve exoot
De plant heeft een enorme groeikracht en is in staat zich te vestigen in droge en natte grond in voedselrijke en voedselarme habitats op zand, klei of veen. Hij verdringt daarbij de andere kruiden en struiken. De Japanse duizendknoop wordt daarom internationaal tot de honderd meest expansieve exoten gerekend. De plant kan door scheuren via de fundering huizen binnengroeien en door asfalt heen breken. Er zijn geen insecten of schimmels die er noemenswaardig van eten (hooguit nectar), waardoor de plant niet in zijn opmars wordt gestuit. Doordat er geen insecten van leven, is een ondergroei die door Japanse duizendknoop wordt gedomineerd voor vogels en kikkers volslagen oninteressant. Een fallopia-vegetatie is in ecologisch opzicht armer dan een maïsakker.
In diverse landen is er wetgeving tegen het verspreiden van deze plant, onder andere in het Verenigd Koninkrijk. Op bouwlocaties moet de plant er eerst worden bestreden; het fallopiavrij maken van het terrein voor de Olympische Spelen in Londen was een dure zaak. Onder andere in de Amerikaanse staat Washington wordt de plant ook in natuurgebieden intensief bestreden met glyfosaat.
Door de EPPO, de European and Mediterranean Plant Protection Organization met als lid nagenoeg alle landen uit Europa en rond de Middellandse zee, wordt sterk aangeraden om maatregelen te treffen om verdere introductie en verspreiding te voorkomen en ongewenste populaties te beheren door publiciteit, beperkingen op de verkoop en aanplant en door verdelging.
Bovenstaande tekst is afkomstig van Wikipedia. Zie daar de uitgebreide tekst.
{gallery}japanseduizendknoop{/gallery} klik op de plaatjes voor een vergroting.